آموزش عالی در یک چهارراه است. بودجه ها هستند سفتبشر نیازهای دانشجویی پیچیده تر می شوند. و فشار برای نشان دادن نتایج قابل اندازه گیری – نرخ فارغ التحصیلی ، قرار دادن شغل ، ارزش مادام العمر – هرگز بالاتر نبوده است.
همانطور که نهادها با این خواسته ها دست و پنجه نرم می کنند ، هوش مصنوعی دیگر یک کلمه کلیدی آینده نگر نیست – این یک ابزار عملی و اثبات شده است که به دانشکده ها و دانشگاه ها کمک می کند تا به چالش برسند. این کار واقعی را انجام می دهد: قدرت پشتیبانی شخصی ، امکان مداخله به موقع و کمک به رهبران برای تصمیم گیری بهتر سریعتر.
این تغییر نشان دهنده تکامل گسترده تر در نحوه تفکر ما در مورد آموزش عالی است. امروز دانشجویان انتظار دارند که تجربه کالج آنها مانند هر قسمت دیگر از زندگی خود پاسخگو و یکپارچه باشد. اگر یک سرویس جریان می تواند نمایش مناسب را توصیه کند ، یا یک بانک می تواند قبل از اضافه برداشت شما را هشدار دهد ، چرا دانشگاه شما نباید بداند که چه موقع ممکن است دست و پنجه نرم کنید – و قبل از اینکه خیلی دیر شود کمک می کند؟
مؤسساتی که AI را در آغوش می گیرند ، در حال تعقیب اعتیاد به مواد مخدره نیستند – آنها قدم می زنند تا یک استاندارد جدید را رعایت کنند. و اگر آموزش عالی در مورد تحقق وعده خود برای کمک به دانش آموزان جدی است ، پس هوش مصنوعی فقط نمی تواند یک اتفاق بیفتد. این باید برای استراتژی اصلی باشد.
یکی از بزرگترین چالش های امروز در دانشگاه ها ظرفیت است. خدمات دانشجویی از تیم ها خواسته می شود با منابع کمتری کارهای بیشتری انجام دهند. مشاوران ، افسران امداد مالی و کارکنان پشتیبانی می خواهند کمک های با کیفیت بالا و محور انسان ارائه دهند ، اما آنها در زیر آب هستند. در عین حال ، دانش آموزان انتظار می رود (و سزاوار) راهنمایی فوری و شخصی هستند. آنها نمی خواهند روزها برای پاسخ به یک سوال ساده صبر کنند. آنها در زمان واقعی به پاسخ نیاز دارند و می خواهند احساس کنند کسی توجه می کند. اینجاست که هوش مصنوعی می تواند تأثیر فوری بگذارد.
با ابزارهایی مانند چت های هوشمند و اتوماسیون گردش کار ، موسسات می توانند کارکنان را از کارهای تکراری و کم تأثیر آزاد کنند. هوش مصنوعی می تواند سؤالات دانشجویی را تریاژ کند – خواه در مورد مهلت های FAFSA باشد ، اعتبار انتقال یا نحوه رها کردن کلاس 24/7. این می تواند مسائل پیچیده تری را به سمت شخص مناسب هدایت کند یا برای مداخله موارد اولویت بالا را پرچم گذاری کند. این جایگزین ارتباط انسانی نمی شود – این امر آن را بیشتر می کند. کارکنان وقت خود را برای تمرکز بر روی آنچه مهمترین چیزها هستند ، به دست می آورند: مکالمات ظریف و با لمس بالا که باعث ایجاد اعتماد و نتایج می شوند.
هوش مصنوعی همچنین قوام پشتیبانی را افزایش می دهد. هنگامی که پاسخ ها به صورت خودکار انجام می شوند ، آنها بر اساس اینکه چه کسی در آن روز کار می کند یا چه ساعتی سؤال می شود ، متفاوت نیست. و برای دانش آموزانی که نسل اول هستند ، کار تمام وقت کار می کنند یا مسئولیت های مراقبت از مراقبت را متعادل می کنند ، این نوع دسترسی می تواند تفاوت بین پایداری و تسلیم شدن باشد.
این فقط مربوط به راحتی نیست – این مربوط به حقوق صاحبان سهام است. هوش مصنوعی به اطمینان حاصل می کند که هر دانش آموز ، صرف نظر از برنامه یا پیشینه خود ، به کمک به موقع مورد نیاز برای موفقیت دسترسی دارد.
بیشتر نهادها می دانند که بهبود حفظ هم یک ضرورت مالی است و هم اخلاقی. اما در عمل ، مدارس هنوز به رویکردهای واکنشی متکی هستند: بررسی های کلاس میان مدت ، نظرسنجی های پایان ترم یا انتظار برای دانش آموزان برای بلند کردن دست خود. هوش مصنوعی چیزی بهتر را امکان پذیر می کند: پشتیبانی اولیه و فعال که توسط داده ها هدایت می شود.
هوش مصنوعی با تجزیه و تحلیل رفتارهایی مانند ورود به سیستم LMS ، ارسال های تکالیف ، حضور و معطر GPA ، می تواند به سیگنال های ظریف و سطحی کمک کند که دانش آموز ممکن است در حال تلاش باشد ، قبل از اینکه در معرض خطر خارج شدن باشد. اینها مدل در مورد جایگزینی مشاوران با داشبورد نیست. آنها در مورد دادن بینش بیشتر به کارکنان و زمان بیشتری برای عمل هستند. حتی برهنه های ساده-یادآوری برای تکمیل یک فرم ، تشویق برای ملاقات با یک معلم ، یک چک از یک مشاور-می تواند تأثیر بزرگی داشته باشد. این پیام ها وقتی به خوبی به پایان رسید ، به دانشجویان نشان می دهد که شخصی توجه می کند. این احساس دیده شدن و پشتیبانی به دانش آموزان کمک می کند تا درگیر و در مسیر خود بمانند.
و این لحظات مهم است. در عصری که دانش آموزان بیشتری در حال زیر سوال بردن هستند ارزش آموزش عالی، موسسات باید اعتماد دانشجویی کسب کنند و در هر نوبت ارزش ملموس را نشان دهند. هوش مصنوعی به دانشکده ها کمک می کند تا مشکلات را به سمت پیش بینی و حل آنها تغییر دهند – یک دانش آموز ، یک لحظه در هر زمان.
شاید هیجان انگیزترین قول هوش مصنوعی این باشد که دانشکده ها را قادر می سازد از دانشجویان نه فقط در طول پشتیبانی کنند ثبت نام یا در کلاس ، اما در طول کل سفر آنها. با هوش مصنوعی ، ما می توانیم به جای واکنشی فعال شویم. ابزارهایی که امروز به بازار عرضه می شوند ، تجربه چرخه عمر دانش آموزان را تغییر می دهند – از اولین لحظه که یک چشم انداز شروع به تحقیق در مدارس ، تا روزی که فارغ التحصیل می شوند و فراتر از آن. این چیزی بیش از حفظ است. این در مورد تعامل طولانی مدت ، بهبود مستمر و تراز مأموریت است.
تصور کنید که می توانید درک کنید که فارغ التحصیلان شما سالها پس از فارغ التحصیلی انجام می دهند-نه فقط از طریق یک بررسی سالانه ، بلکه از طریق حلقه های بازخورد در زمان واقعی. یا اینکه قادر به پیگیری پیام های ارتباطی بیشترین تبدیل های ثبت نام و عمل در زمان واقعی است. اینها یک بار برنده نیستند. آنها سازوکارهای بازخورد مداوم هستند که به موسسات کمک می کنند تا ارزش بیشتری را ارائه دهند و با نیازهای دانشجویی هماهنگ باشند.
این ابزارها فقط به نفع موسسات نیستند – آنها به نفع دانشجویان هستند. هنگامی که کارها با هم راحت تر کار می کنند ، هنگامی که پشتیبانی آسانتر می شود ، هنگامی که راهنمایی احساس شخصی و مرتبط می کند ، دانش آموزان به احتمال زیاد موفق می شوند. آنها به احتمال زیاد احساس می کنند که متعلق به آنها هستند.
خیلی اوقات ، هوش مصنوعی هنوز هم به عنوان یک افزودنی رفتار می شود-ابزاری چشمک زن که برای تیم های نوآوری یا خلبانان کوتاه مدت محفوظ است. اما برای باز کردن ارزش واقعی ، موسسات باید با هوش مصنوعی به روشی که با سیستم مدیریت یادگیری خود یا بستر کمک های مالی خود رفتار می کنند ، رفتار کنند: به عنوان زیرساخت های بنیادی.
هوش مصنوعی فقط ابزاری برای چت بابات یا تجزیه و تحلیل نیست. این یک لایه است که می تواند تقریباً هر نقطه لمسی در چرخه عمر دانشجویی ، از بازاریابی و ثبت نام گرفته تا مشاوره و تعامل فارغ التحصیلان را ارتقا بخشد. در مورد سفر کامل فکر کنید: یک سرزمین دانشجویی آینده نگر در یک وب سایت دانشگاهی و بر اساس علایق خود ، محتوای پویا و شخصی می شود. آنها از طریق فرآیند درخواست با پیام های متناسب هدایت می شوند. پس از ثبت نام ، آنها برای ثبت نام در کلاس ها یا درخواست کارآموزی ، به موقع به وقت خود دریافت می کنند. سالها بعد ، از آنها خواسته می شود یک نظرسنجی فارغ التحصیل را انجام دهند یا در مربیگری فارغ التحصیلان شرکت کنند.
این یک سناریوی آینده نیست – امروز ممکن است ، وقتی موسسات با هوش مصنوعی به عنوان یک فعال کننده استراتژیک رفتار می کنند و نه یک پروژه جانبی. البته با این قدرت مسئولیت پذیر است. موسسات باید با دانشجویان در مورد نحوه استفاده از هوش مصنوعی ، از کجا شروع و پایان اتوماسیون ، و نحوه جمع آوری داده ها و محافظت از آنها واضح باشند. سیستم های هوش مصنوعی برای جلوگیری از تقویت تعصبات موجود باید روی داده های متنوع آموزش داده شوند. و دانش آموزان همیشه باید راهی برای تشدید انسان در هنگام نیاز به یک انسان داشته باشند. عدالت ، شفافیت و نظارت انسانی برای آنها خوب نیست-آنها غیر مذاکره هستند. این اصول باید از ابتدا تعبیه شود ، بعداً پیچیده نشود.
در اصل ، آموزش عالی در مورد کمک به افراد به پتانسیل خود است. این در مورد ایجاد فرصت ، تقویت رشد و باز کردن استعدادها است. این اهداف تغییر نکرده اند – اما ابزاری برای دستیابی به آنها. هوش مصنوعی ، درست انجام شده ، جایگزین تجربه انسانی یادگیری نمی شود. آن را تقویت می کند. این موانع را برطرف می کند ، ظرفیت را گسترش می دهد و به هر دانش آموز ضربه بهتری می بخشد. معنی دار ترین تأثیر هوش مصنوعی ناشی از پرتاب عمده محصول یا نسخه های نمایشی براق نیست. این از راه های کوچکی که زندگی را بهتر می کند – برای کارمندان ، برای دانشکده ها و مهمتر از همه برای دانشجویان حاصل می شود.
برای مؤسساتی که در حال تغییر و تحول در تغییر هستند ، با فشار روبرو هستند و به دنبال انجام کارهای بیشتر با کمتر ، AI راهی برای پیش رو ارائه می دهند. راهی برای صادق ماندن به مأموریت خود هنگام ساختن آینده. اکنون زمان آن رسیده است که از این سؤال بپرسیم که آیا AI متعلق به ED بالاتر است – و شروع به پرسیدن می کنیم که چگونه می توانیم از آن استفاده کنیم تا در هر مرحله از سفر به دانش آموزان بهتر خدمت کنیم.
