در حالی که آموزش انسانها در مورد تمدن های باستانی خود ممکن است یک کار عجیب و غریب برای هوش مصنوعی به نظر برسد ، این پتانسیل دارد. به طور سنتی ، بررسی های باستان شناسی و رمزگشایی بسیار خسته کننده بوده است. این فناوری می تواند بخش عمده ای از این روند را به صورت خودکار یا ساده تر کند و به افراد کمک می کند تا در مورد گذشته با نرخ نمایی بیشتر کشف کنند.
چرا هوش مصنوعی برای آموزش در مورد تمدن های باستان مورد نیاز است
زبان گفتاری کم و بیش جهانی است. در طول تاریخ ، زبان نوشتاری بسیار نادر بوده است. اولین سیستم نویسندگی شناخته شده میخی شکل است که حدود 3100 سال قبل از میلاد اختراع شدبشر توسط سومری ها. تصاویر حک شده Preliterate تا 4400 سال قبل از میلاد باز می گردد ، بنابراین دانشگاهیان هزاران سال سوابق برای ریختن و ترجمه دارند.
همچنین گلیف ، سفال ، قبرها ، ساختارها و مجسمه ها نیز وجود دارد که هر کدام دارای یک داستان منحصر به فرد هستند. قرن هاست که انسان ها با زحمت شناسایی ، رمزگشایی و بررسی این کنجکاوی ها هستند. تعقیب ، کشف و موفقیت پاداش دهنده است – حتی هیجان انگیز. با این حال ، پیشرفت کند است. بعضی اوقات ، تعداد بسیار کمی از موضوع وجود دارد و باعث ایجاد تنگناها می شود.
اگر محققان مجبور به صبر نبودند چه می شود؟ چه می شود اگر آنها بتوانند پیشرفت خود را ده برابر تسریع کنند؟ با هوش مصنوعی ، این ممکن است. یک مدل پیشرفته و هدفمند ساخته شده می تواند اسرار را که هزاران سال پنهان شده اند ، کشف کند.
قدرت یک مدل یادگیری ماشین در اتوماسیون و تکامل نهفته است. از آنجایی که این اطلاعات را در حال پردازش اطلاعات جدید می آموزد ، می تواند با پیشرفت تحقیق یا پروژه های باستان شناسی ، به طور مؤثر در آینده خود را نشان دهد. علاوه بر این ، به حداقل نظارت انسانی نیاز دارد و می تواند به طور مستقل عمل کند و این امکان را برای انجام تکالیف پیچیده چند مرحله ای به تنهایی فراهم می کند.
آنچه مورخان در مورد فرهنگ های پیشرو با استفاده از هوش مصنوعی آموخته اند
در حالی که هوش مصنوعی مدرن نسبتاً جدید است ، دانشمندان و باستان شناسان قبلاً از آن استفاده کرده اند تا اطلاعات بیشتری در مورد اینکه افراد پیش نویس زندگی می کردند و نحوه ارتباط آنها را کسب می کنند ، استفاده کرده اند.
کلمات به زبانهای مرده طولانی
یک کلمه بسته به اهداف نویسنده و متن ترکیب می تواند معانی بی شماری داشته باشد. این رمزگشایی را پیچیده می کند. حتی عبارات ساده و بی معنی به معماهای پیچیده تبدیل می شوند. شوخی “ساعت هنگام گرسنگی چه کاری انجام می دهد؟ برای چند ثانیه برمی گردد” یک نمونه عالی است زیرا این یک نمایشنامه روی کلمات است. به زبانی متفاوت ، ممکن است بی معنی باشد.
در گذشته ، برنامه های رایانه ای بر این ظرافت ها گیر می کردند. فناوری پردازش زبان طبیعی از برچسب زدن بخشی از گفتار استفاده می کند، توکن سازی و لماتیزاسیون برای شناخت مورفیم های فردی. با استفاده از این چارچوب ، یک الگوریتم می تواند پیچیدگی های زمینه و معنی را حتی در زبانهای طولانی مرده درک کند.
به طور معمول ، رمزگشایی زبانهای باستانی به صورت دستی یک کار زحمتکش و مستعد خطا بوده است. اکنون ، یک مدل با قابلیت NLP می تواند در کسری از زمان ، زبان مکتوب را رمزگشایی کند.
به عنوان مثال ، ژئوگلیف های فیگوری-طرح های پیش از کلمبیایی را که در ماسه های بیابانی قرار دارد-بگیرید. تقریباً یک قرن طول کشید برای کشف 430 NAZCA GEOGLYPHS در اطراف Nazca Pampa. با استفاده از هوش مصنوعی ، یک تیم تحقیقاتی 303 گروه جدید را پیدا کرد که تقریباً در شش ماه از بررسی میدانی تعداد شناخته شده کل را دو برابر می کند.
مکان های باستان شناسی که در آن قرار دارند
به تازگی ، یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه خلیفه در ابوظبی از هوش مصنوعی برای شناسایی علائم تمدن 5000 ساله در زیر تپه های مالش الخالی ، بزرگترین بیابان جهان استفاده کرد. از آنجا که بیش از 250،000 مایل مربع امتداد داردمطالعه بسیار دشوار است. تغییر ماسه ها و شرایط سخت ، بررسی های باستان شناسی را پیچیده می کند.
این تیم تحقیق از تصاویر ماهواره ای با وضوح بالا و فناوری رادار دیافراگم مصنوعی برای تشخیص آثار باستانی از فضا استفاده کردند. این نتایج برای پردازش تصویر و تجزیه و تحلیل جغرافیایی در یک مدل یادگیری ماشین تغذیه شد و به صورت خودکار تحقیقات انجام شد. این رویکرد در مدت 50 سانتی متر دقیق بود، نشان دادن پتانسیل آن.
راه های هوش مصنوعی در حال بهبود درک دوره های گذشته است
هوش مصنوعی همچنین به دانشمندان کمک می کند تا در مورد نحوه عملکرد تمدن های باستان بیشتر درک کنند و به آنها پنجره ای واضح تر به گذشته می دهد.
شبیه سازی نگرشهای فرهنگی باستانی
مایکل وارنوم ، رئیس حوزه روانشناسی اجتماعی و استادیار دانشگاه ایالتی آریزونا ، اخیراً با یک قطعه عقیده ای که با استفاده از هوش مصنوعی تولیدی برای شبیه سازی نگرش های فرهنگی باستانی پیشنهاد می کند ، همکاری می کند.
روشهای موجود برای کشف ذهنیت یا رفتارهای فرهنگهای مرده طولانی تلاش می کنند. وارنوم می گوید افراد در زمینه خود معمولاً از پروکسی های غیرمستقیم استفاده کنید مانند داده های بایگانی در مورد سطح جرم یا میزان طلاق برای استنباط ارزش ها و احساسات افراد. با این حال ، این رویکرد غیرمستقیم و نادرست است. راه حل او آموزش هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل متون تاریخی است.
با این حال ، در حالی که هوش مصنوعی می تواند عقاید و احساسات مردم را از سوابق کتبی استنباط کند ، بینش های آن کمرنگ خواهد شد. از نظر تاریخی ، توانایی خواندن و نوشتن نادر بوده است. وارموم اعتراف می کند که هر بینش ناشی از AI احتمالاً از افراد تحصیل کرده و طبقه بالا حاصل می شود. از آنجا که طبقه اجتماعی بر روانشناسی تأثیر می گذارد ، تجزیه و تحلیل نگاهی کاملاً دقیق به گذشته ارائه نمی دهد.
بازسازی آداب و رسوم پیشرو
هر وقت باستان شناسان اشیاء را از سایت های دفن باستان یا شهرهای نیمه دفن بازیابی می کنند ، حدس می زند. حتی اگر آنها دقیقاً بدانند که برای چه چیزی استفاده شده است ، ممکن است نتوانند نحوه عملکرد آن را تعیین کنند.
در دهه 1970 ، محققان قبر را در یک قبرستان عصر برنز در ایران کشف کردند. آنها قدیمی ترین بازی تابلوی دست نخورده را پیدا کرد تا کنون کشف شده است ، قدمت 4500 سال. این شامل 27 قطعه هندسی ، 20 فضای دایره ای و چهار تاس بود. هیچ دفترچه ای دفن نشده است ، بنابراین آنها فقط می توانند حدس بزنند که چگونه بازی کنند.
عده می تواند قوانین را بازآفرینی کند، بازگرداندن بازی های هیئت مدیره طولانی فراموش شده. پروژه دیجیتال Ludeme همین کار را انجام می دهد. در حال حاضر ، این سه دوره زمانی و نه منطقه را پشت سر گذاشته است ، ساخت تقریباً 1000 بازی قابل پخش دوباره امروز ، این بازسازی ها به صورت آنلاین برای بازی هر کسی در دسترس است.
چه چیز دیگری از این فرهنگ های باستانی می توان آموخت؟
هنوز چیزهای بیشتری برای یادگیری از هوش مصنوعی باقی مانده است. میخی یکی از جالب ترین است. امروز ، دانشگاهیان به اطراف دسترسی دارند 5 میلیون کلمه سومری، میلیون ها نفر بیشتر از رومی ها که در لاتین باقی مانده اند. بسیاری از قرص های بیشمار رس که در منطقه کشف نشده اند هنوز رمزگشایی نشده اند ، و تعداد بیشتری از آنها تقریباً روزانه کشف نمی شوند.
برای ساده تر کردن این روند ، تیم تحقیقاتی از هوش مصنوعی برای پیوستن به قطعات تبلت استفاده می کند و قطعات را با هم جمع می کند تا سرعت رمزگشایی را تسریع کند. آنها همچنین آن را برای رمزگشایی میخی شکل ، که فقط تعداد معدودی از متخصصان قادر به آن هستند ، آموزش می دهند. سرعت پردازش الگوریتمی می تواند این فناوری را بی نهایت سریعتر از انسان کند.
این دانش جدید می تواند شکاف هایی را در کتاب های تاریخ پر کند. حتی اگر انسانها سابقه فرهنگی گسترده ای داشته باشند ، بسیاری از مناطق ناشناخته باقی می مانند زیرا آنها این فناوری را نداشته اند. با استفاده از تکنیک های یادگیری ماشین و مدل های تولیدی ، آنها می توانند درک عمیق تری از جهان داشته باشند و چشم انداز جدیدی در مورد تاریخ کسب کنند.
متخصصان صنعت با کمک هوش مصنوعی در کشف سایتهای باستان شناسی ، رمزگشایی زبانهای طولانی و ترجمه متون باستانی ، می توانند کتاب های جدید ، حساب های تاریخی ، آثار هنری و گنجینه ها پیدا کنند. این یافته ها می تواند در یک موزه نمایش داده شود یا به فرزندان کمک کند تا با اجداد خود ارتباط برقرار کنند.
چشم انداز آینده راه حل های هوش مصنوعی به عنوان ابزارهای باستان شناسی
هوش مصنوعی می تواند زبانهای طولانی مرده را رمزگشایی کند ، زمین های دفن باستانی را پیدا کند و شیوه های باستانی را شبیه سازی کند. یافته های آن می تواند در کتاب های تاریخ یا موزه ها به پایان برسد. البته دانشگاهیان باید با دقت حرکت کنند. در حالی که این فناوری قدرتمند است ، تعصب ، عدم دقت و توهم غیر معمول نیست. یک رویکرد انسان در حلقه می تواند به آنها در کاهش این مسائل کمک کند.
